ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ..ΤΑ ΤΕΛΟΜΕΡΗ.

Το Νόμπελ Ιατρικής το 2009

( τη χρονιά που ξεκινούσε η δική μας τραγωδία)

το κέρδισαν τρεις αμερικανοί , εκ των οποίων δυό γυναικες,

που ασχολήθηκαν με τις ...άκρες των χρωματοσωματων ,

τα τελομερή..

που είναι μια περιοχή του DNA,

στο τέλος του χρωματοσώματος και που  προστατεύει

τη γενετική πληροφορία από τη φθορά.

Οι τρεις αυτοί Νομπελίστες,κατέδειξαν πως το τόσο

σημαντικό μήκος των τελομερών,

επηρεάζεται άμεσα απο το εάν είμαστε ...

εστιασμένοι στο παρόν,

σε συνεχή εγρήγορση και δεν αφήνουμε τον νού να ...

ταξιδεύει σε ανοησίες, απ ό,τι έχουμε μπροστά μας την μια,

συγκεκριμμένη, την κάθε μια στιγμή του παρόντος μας..

Μας είπαν λοιπόν πως ο τρόπος που σκεπτόμαστε

και λειτουργούμε καθημερινά, καθορίζει, όχι μόνο την ποιότητα,

αλλά και την¨ποσότητα¨της ζωής μας..

Το 2012, το Νόμπελ κέρδισαν ένας Βρεττανός κι ένας Ιάπωνας

μελετώντας τα βλαστοκύτταρα, και κατέδειξαν πως τα κύτταρα..

γυρνούν και προς τα πίσω ...σε προηγόυμενα στάδια..

Σήμερα θα εστιάσουμε στα τελομερή..

Η πληροφορία που καθιστά το κύτταρο βιολογικά ενεργό

βρίσκεται στο μεσομερές, το οποίο προστατεύεται από

το τελομερές.

Η ονοματολογία προκυψε ( απο τί άλλο..παρά)

απ τη σύνθεση των ελληνικών λέξεων

Τέλος, Μέσο Και Μέρος.

Τα τελομερή δεν περιέχουν σημαντική γενετική πληροφορία,

έχουν όμως τέτοια δομή που επιτρέπουν την προσκόλληση

πρωτεϊνών που ασφαλίζουν τη διπλή έλικα του DNA 

στην κάθε άκρη της, κάτι σαν το προστατευτικό άκρο

στα κορδόνια των παπουτσιών ( που είχαμε μια φορά κι ένα καιρό)

το οποίο δεν τα αφήνει να.. ξεφτίζουν με τη χρήση. 

Λόγω των πολυτίμων τελομερών,

η φθορά των χρωματοσωμάτων σε μήκος 

συμβαίνει σχεδόν μόνο κατά τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων,

δηλαδή στη διαδικασία της μίτωσης,

όπου οι έλικες των χρωματοσωμάτων ξεδιπλώνουν εντελώς,

και κάθε χρωματοσωμα χωρίζεται στα δύο,

ώστε το κάθε κομμάτι να αποτελέσει το καλούπι

 για το σχηματισμό του νέου χρωματοσώματος,

εν δυνάμει πανομοιότυπου με το αρχικό, για το κάθε νέο κύτταρο.

Στη διαδικασία αυτή, στα άκρα των χρωματοσωμάτων,

συνήθως αποκόπτεται μέρος από το γενετικό υλικό.

Αυτή είναι μια παρενέργεια που δε μπορεί να αποφευχθεί,

σε γενικό κανόνα, καθώς οι μηχανισμοί που παρέχουν τα συνήθη ένζυμα

 για την αντιγραφή της πληροφορίας ,

δε δίνουν τη δυνατότητα για αντιγραφή του γενετικού υλικού

στις άκρες των χρωματοσωμάτων.

Το υλικό του DNA που αποκόπτεται είναι, τουλάχιστο

στις πρώτες διαιρέσεις αναπαραγωγής, μέρος του τελομερούς,

το οποίο ολοένα μικραίνεισε κάθε διαίρεση ενός κυττάρου σε δύο.

Αν το τελομερές δεν αποκαθίσταται σε μήκος,

με κάποιο μηχανισμό επιδιόρθωσης, η κάθε κυτταρική διαίρεση ...

το καταναλώνει και στο τέλος αποκόπτεται πλέον

από το χρωματοσωμα, η σημαντική πληροφορία του μεσομερούς,

οπότε και το κύτταρο καθίσταται πια βιολογικά ανενεργό. 

Το μηχανισμό που προστατεύει το μήκος των τελομερών τον παρέχει

η τελομεράση, που είναι ένα ένζυμο με την ικανότητα,

όχι να αντιγράφει γενετική πληροφορία,

αλλά να συμπληρώνει και πάλι σε μήκος το τελομερές.

Εάν η τελομεράση διατίθεται σε ικανές ποσότητες ,

στα σημεία του οργανισμού που γίνονται οι κυτταρικές διαιρέσεις,

δίνεται στα τελομερή η δυνατότητα να αποκαθίστανται πλήρως

σε μήκος και το κύτταρο μπορεί και παραμένει έτσι βιολογικά ενεργό για πάντα.

Έχουν μελετηθεί μονοκύτταροι οργανισμοί με περίσσεια τελομεράσης

που τους κάνει αθάνατους σε ευνοϊκές συνθήκες περιβάλλοντος.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ένα είδος άλγης, η Tetrahymena thermophila

το ¨ένζυμο της αθανασίας¨ λόγω του ρόλου του

στην κυτταρική γήρανση και στον καρκίνο.

Η τελομεράση επιμηκύνει τα τελομερή, επιβραδύνει,

και είναι πιθανό και να αναστέλλει τη γήρανση των κυττάρων.

Πλήθος Επιστημονων, στο χώρο της μοριακής βιολογίας,

ερευνούν για την ανεύρεση ουσιών που ενεργοποιούν την τελομεράση

με σκοπό να αναστείλουν το γήρας. 

Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη οι πρώτες πιλοτικές έρευνες σε ανθρώπους,

της πρώτης ουσίας που ενισχύει τη δράση της τελομεράσης.

Οι εξελίξεις σε αυτό τον τομέα της μοριακής βιολογίας

στο άμεσο μέλλον αναμένονται εντυπωσιακές.

τη δράση της τελομεράσης και ενισχύουν τους διορθωτικούς

μηχανισμούς στα ανθρώπινα κύτταρα.

Μέχρι να έχουμε τα πρωτα καλά αποτελέσματα, προσέχουμε

Πρώτον.. τη  διατήρηση χαμηλών επιπέδων Ομοκυστεΐνης

( μια εξέταση που μας δείχνει το βαθμό του ...

οξειδωτικού στρες, που..μας δέρνει, Αλκη μου.. ).

Τρώμε φρέσκοκομμένα πορτοκάλια ημέρας,

που αγοράζουμε απ τις λαϊκες, κι όχι ¨κερωμένα¨

που έρχονται απ την Χιλή την Νοτια Αφρική κλπ.

Γνωρίζοντας πως ένα πορτοκάλι που τρώγαμε πριν 30 χρόνια,

είχε ένα γραμμ.(1000mg) Βιταμίνης, ενώ τα σημερινά,

φρέσκα που λέγαμε, δεν έχουν παραπάνω απο 30-60 mg.

Περπατάμε..κάθε μέρα, με γρήγορο βηματισμό,

ακούγοντας μουσική ...ακούγοντας εμβατήρια

( μην κολλάτε στις αηδίες περί εθνικισμού και άλλων παρομοιων ανοησιών.

Δεν είναι τυχαία η ύπαρξη των εμβατηρίων, σαν μουσικό είδος.

Μην σας καταλαμβάνει ο ...αριστερίζων οίστρος.

Αλλο οι όποιες πολιτικές πεποιθήσεις  ,

κι άλλο οι ...ενδορφίνες που προκύπτουν απ ένα μαρς

και γρήγορο περπάτημα ...)

Δεύτερον.

Την Υπεροξειδική Δισμουτάση (SOD),

ένα πολύ ισχυρό φυσικό αντιοξειδωτικό ένζυμο

που παράγεται στο εσωτερικό των κυτττάρων μας. 

Στους πιο σύνθετους πολυκύτταρους οργανισμούς, όπως ο άνθρωπος,

η περίσσεια τελομεράσης δεν συνδέεται άμεσα

με ... την αθανασία του οργανισμού.

Αντίθετα, την περίσσεια της τελομεράσης

τη χρησιμοποιούν τα καρκινικά κύτταρα

ώστε να αναπαράγονται επ' άπειρον,

σε βάρος του οργανισμού.

Ο καρκίνος δεν οφείλεται στην τελομεράση,

τη χρησιμοποιεί όμως, μην υπακούοντας στα βιολογικά σήματα ,

που δίνουν εντολές για παύση των ανεξέλεγκτων

διαδικασιών αναπαραγωγής, καθώς περιέχεται, αλλοιωμένη πλέον,

πληροφορία στο γενετικό υλικό των καρκινικών κυττάρων.

Πρακτικά τώρα , Το Να Γερνούν Τα Κύτταρα

(μετά από κάποιο αριθμό διαιρέσεων)

και να καθίστανται βιολογικά ανενεργά,

χάνοντας την προστασία του γενετικού τους υλικού από τα τελομερή ,

τα αποτρέπει από το να αναπαράγονται ανεξέλεγκτα,

αποτρέπει δηλαδή την εμφάνιση καρκίνων,

καθιστώντας συνήθως ανενεργά τα καρκινικά κύτταρα

στα πρώτα κιόλας στάδια αναπαραγωγής των καρκινικών όγκων.

Οι καρκίνοι που τελικά εκδηλώνονται,

είναι εκείνοι που καταφέρνουν να ξεπεράσουν

την ασφαλιστική αυτή δικλείδα του οργανισμού,

τροποποιώντας κατάλληλα την πληροφορία του γενετικού υλικού τους. 

Κι ερχόμαστε τώρα στην ουσία του θέματός μας ...

Στο ποιά είναι η υποβόσκουσα, η υφέρπουσα, η ύπουλη αιτία

που καταστρέφει τα τελομερη, και προάγει

την διαδικασία της καρκινογέννεσης ...

Σε μακρές περιόδους τοξικού στρες,

( εδώ θα υπάρξει σίγουρα ένσταση για το, λεγόμενο ¨υγιές¨

παρατεταμένο ..δημιουργικό στρες που μας κάνει παραγωγικούς,

κάτω από ισορροπημένη ψυχολογία,)

παρατηρείται επιτάχυνση της γήρανσης σε κυτταρικό επίπεδο,

η οποία μετράται ως αποτέλεσμα φθοράς στα τελομερή.

Τα τελομερή σ αυτούς που υποφέρουν από χρόνιο τοξικό στρες

εμφανίζονται μικρότερα σε μήκος,

άρα και με μικρότερη δυνατότητα αντίστασης στη φθορά

που προκαλούν οι κυτταρικές διαιρέσεις καθώς η δράση της τελομεράσης

εμφανίζεται κατά 50% μειωμένη.

40 χρόνια υπό την επίδραση τοξικού στρες

μετρώνται να συνεπάγονται τουλάχιστον

10 επιπλέον χρόνια γήρανσης σε κυτταρικό επίπεδο.

Παρόμοιο αποτέλεσμα έχει και ένα διαφορετικό στρες,

αυτό που συνεπάγεται η αποτυχία αποτελέσματος

των παρατεταμένων διαιτητικών  προσεγγίσεων.

Οπως τέλος ,αρνητική επίδραση στο μήκος των τελομερών

και στη δράση της τελομεράσης έχει

η εγκληματική συνήθεια του καπνισματος,

κι αυτό δε λέγεται απλά απο ...συνήθεια ...

Οι τοξικές ουσίες του καπνού που καίγεται στους ...400 βαθμούς Κελσίου

και εισπνέεται, καταστρέφουν ευθέως ανάλογα τα πολύτιμα τελομερή

και αναστέλλουν την έκκριση τελομεράσης.

Το μειωμένο μήκος των τελομερών, στα υγιή κύτταρα,

έχει συσχετιστεί με τον καρκίνο, τα καρδιακά,

το διαβήτη, την αρτηριοσκλήρυνση, την φοβερή πνευμονική ίνωση,

την παχυσαρκία.( απ τη Βικιπαιδεια).

Απ όλα αυτά συμπεραίνομε πως πρέπει να είμαστε γενικώς..ψύχραιμοι.

Να περιορίσουμε το εν γένει άγχος 

( ας μην κοροϊδευομαστε πιστεύοντας οτι μέρος του ανήκει

στην υποκατηγορία του δημιουργικού.),

 να ζούμε το σήμερα, ελπίζοντας για το αύριο,

και να ξεχάσουμε ο,τι κακό μας βρήκε στο παρελθόν..

Χαίρετε.