copyright http://kosmaser.wordpress.com/
Οι αφορμές για να νιώσει κανείς δυστυχισμένος
στη διάρκεια της ζωής του
μπορεί να είναι πάρα πολλές.
Τρεις από τις βασικές αιτίες
(που κρύβονται πίσω από τις περισσότερες αφορμές )
είναι η προσκόλληση,
η κριτική και οι.. προσδοκίες.
Ο,τι υπάρχει και μας χαρακτηριζει..
συνεχως μεταβαλλεται.
Το ίδιο ισχύει για τα γεγονότα, τις καταστάσεις,
τους ανθρώπους και όλους τους ζωντανούς οργανισμούς.
Είναι ουτοπια, να προσδοκά κανείς να μην αλλάξει
κάτι στη ζωή του.
Η προσκόλληση σε οτιδήποτε ...
αποτελεί μια εν δυνάμει πηγή πόνου και δυστυχίας.
Παράδειγμα, οι διαφορες ...διασημότητες
( ομορφιάς, πλουτου, ανοησίας ...)
προσκολλώνται στην ¨εικόνα¨ τους
και στενοχωριούνται όταν βλέπουν ότι αυτή φθείρεται
με τα χρόνια
( και καταστρεφεται με τις πλαστικές επεμβάσεις).
Πολλοι
( καλή μου Ευ-μορφία, που λιώνεις επειδη σούφυγε ο Τάσος σου )
προσκολλώνται σε ανόητους κι υπερφίαλους ανθρώπους,
κι όταν χωρίζουν, νιώθουν ότι χάνουν
κάτι απ' τον εαυτό τους.
Πλην ομως.. όλοι είμαστε προσκολλημένοι
στη.. μορφή μας,
και αγχωνόμαστε στην ιδέα ότι κάποια μέρα
θα.. πεθάνουμε.
Αν μας στενοχωρεί ή μας αγχώνει αυτό, είναι γιατί
δεν έχουμε εναρμονιστεί με την πραγματική μας φύση,
που είναι ένα σύστημα
εξέλιξης αλλαγής και ...μετεξελιξης..
Η αλλαγή δεν είναι κάτι έξω από εμάς .
Η αλλαγή ..είμαστε εμείς με την ανθρώπινη μορφή.
Αποδεχόμενοι το γεγονός ότι είμαστε η αλλαγή..
καταρρέει και ο φόβος της αλλαγής.
Για να το συνειδητοποιήσουμε αυτό δεν αρκεί
να το σκεφτούμε .
Εδώ πρέπει να πάμε πέρα από τον νου..
και να συνδεθούμε με την Πηγή
που δημιούργησε τη ¨μορφή¨ μας.
Κι εδώ μπαίνει η Εκκλησια.
Πάμε στην ¨ενορία¨ μας, και ζηταμε να μιλήσουμε
με τον Εφημέριο.
Οχι δεν χρειαζεται να τον γνωρίζουμε.
Του μιλάμε για μας, κι εκείνος μας λέει..
ο,τι η Εκκλησια πιστευει για την οικογενεια..
Στη συνεχεια αποκτούμε σχέση με τις Λειτουργίες
της Εκκλησίας μας,
τους ανθρώπους που συμπροσεύχονται τις Κυριακές..
κι ετσι ανοιγόμαστε στον άλλον και παύουμε
να έχουμε άποψη για όλα ...
Στην Εκκλησια δεν πηγαινουμε για να ....γίνουμε
( ή γιατι θέλουμε να είμαστε) καλοί άνθρωποι..
Στην Εκκλησια πηγαίνουμε γιατι
δεν θελουμε να πεθάνουμε σαν ζώα ...
μια κι η Εκκλησία με τη Θεία Ευχαριστία,
μας χαρίζει την αιώνια ( αλλά και την παρούσα) Ζωή..
Το ευκολότερο πράγμα που μπορεί να κάνει κανείς
είναι να ... έχει άποψη για όλα...
( οπως ας πούμε ...εγώ! )
Είτε είναι σχετικός με ένα θέμα, είτε όχι,
μπορεί να εκφράζει αυτό που αισθάνεται..
αν κάτι τον ευχαριστεί, αν τον δυσαρεστεί,
αν του αρέσει, αν συμφωνεί, αν διαφωνεί, κ.τ.λ.
Το δυσκολότερο πράγμα είναι να αποδέχεται
τις καταστάσεις και τους ανθρώπους.. όπως είναι.
Χωρίς να κρίνει, χωρίς να χαρακτηρίζει
και χωρίς να αντιστέκεται,
απλά να παρατηρεί ό,τι συμβαίνει.
Στη μια πλευρά της κριτικής υπάρχει
η.. ψευδαίσθηση της ανωτερότητας.
Αυτός που κρίνει αισθάνεται ανώτερος,
καλύτερος, σωστός και ότι έχει δίκαιο.
Στην άλλη πλευρά υπάρχει η ...
χειρότερη μορφή που μπορεί να αποκτήσει
η συνήθεια της κριτικής..
Όποιος κρίνει τους άλλους πιστεύει
ότι και οι άλλοι τον κρίνουν.
Όσοι κρίνουν λοιπόν, το κάνουν από ανασφάλεια
επειδή έχουν υποστεί και
οι ίδιοι κριτική που τους πλήγωσε.
Αν το έχουμε αυτό υπόψη μας, την επόμενη φορά
που κάποιος μας κρίνει..
δεν θα προσωποποιήσουμε την κριτική του,
αλλά θα τον κατανοήσουμε
και θα ακούσουμε αυτό που πραγματικά μας λέει..
"Νιώθω ανεπαρκής, σε παρακαλώ δείξε κατανόηση".
Προσδοκώ σημαίνει περιμένω ένα αποτέλεσμα
σύμφωνα με μια επιθυμία μου
και όχι σύμφωνα με αυτό που συμβαίνει
ή που πρόκειται να συμβεί.
Οι προσδοκίες είναι μία από τις κύριες αιτίες θυμού.
Θυμώνουμε.. όταν περιμένουμε να γίνει κάτι
με έναν συγκεκριμένο τρόπο
και δεν γίνεται, ή όταν κάποιος κάνει κάτι
γιατί θα περιμέναμε να μην το κάνει.
( συνηθισμενοι καυγάδες μεταξύ,
κατα τα άλλα αγαπημενων, χριστιανικών, πιστών ζευγαριών..)
Θυμώνουμε για καταστάσεις που δεν είναι
στον έλεγχό μας και
οι προσδοκίες μας είναι.. υπερβολικές .
(μπορεί να μην συνειδητοποιούμε ότι ο θυμός,
μετά από μια αποτυχία μας, οφείλεται στην προσδοκία μας για επιτυχία,
η οποία όμως δεν ήταν βάσιμη γιατί δεν ήμασταν κατάλληλα
προετοιμασμένοι να επιτύχουμε )
Ας θυμόμαστε ότι η συναισθηματική αντίδρασή μας
στα γεγονότα δεν αλλάζει τίποτα
ως προς την εξέλιξη αυτων των γεγονότων.
Αν το καταλάβουμε εγκαιρα,
θα γλυτώσουμε απο πολλούς κόπους και δάκρυα,
αλλά και, δυστυχώς, θανατηφόρες αρρώστιες..
Θυμηθείτε πως εμείς αποκλειστικά
είμαστε υπαίτιοι για όλες τις αρρώστιες μας..
Χαίρετε
http://kosmaser.wordpress.com/2011/12/08
